گزارشی از تعطیلی کارخانه ای با ۸۰ سال قدمت:
خاموش شدن چراغ قدیمی ترین تصفیه خانه قند کشور/بیکاری ۵۰۰ کارگر ورامینی!
اشتغال در جوامع بشری به‌عنوان مهمترین رکن محسوب میگردد؛ چراکه فعالیت اقتصادی مناسب علاوه بر رشد یک منطقه شرایط ایده آل را برای فرد یا یک خانواده به همراه خواهد داشت.
پرداختن به کار روزمره دارای چندین حسن است که علاوه بر درآمد پایدار به ثبات خانواده و امنیت اجتماعی منجر میگردد.
براین اساس دولتمردان می کوشند با ساخت، راه اندازی و توسعه مراکز اقتصادی – تجاری شرایط را برای پیشبرد اهداف مهیا نمایند.
در کشور ما نیز به جهت برخورداری از نیروهای بومی و برای تسهیل در امور کاری در کنار تامین معیشت؛ ساخت کارخانه ها از دیرباز در دستور کار قرار گرفت که برخی از آن به سمت توسعه سوق داده شد و برخی نیز بنا به دلایلی بعضا مبهم، رویه تنزل و تعطیلی را پیش گرفت.
تصفیه خانه قند ورامین از نمونه های بارز و دارای اهمیتی میباشد که پس از ۸۰ سال فعالیت درب آن به روی کارگرانش بسته شد!
این کارخانه که در سال ۱۳۱۳ پایه آن بنا نهاده شد مامن امنی بود برای خانواده هایی که ارتزاق آنها را فراهم میکرد و این امر حتی به توسعه شهر ورامین کمک شایانی کرد و منطقه را رونق بخشید.
ولی پس از نزدیک به یک قرن، با قطع زنجیره تولید،بیش از ۵۰۰ کارگر بیکار و هزاران نفر از اعضاء خانواده ها دچار رکود اقتصادی شدند که در این بین معضلات اجتماعی نیز گریبانگیر بسیاری از آنان شد.
اتفاق ناخوش آیندی که با واکنش هایی همراه شد ولی سرانجامی جز ناامیدی را بهمراه نداشت.
البته در صورت پیگیری مسوولان کشوری، درایت مدیران استانی و شهرستانی در کنار نگاه انسان دوستانه صاحبان کارخانه، میتوان به آغاز دوباره چرخه تولید قدیمی ترین تصفیه خانه قند کشور امیدوار شد که این امر مستلزم پیگیری های مجدانه متولیان امر خواهد بود.
چراکه این کارخانه علاوه بر رونق تولید و اشتغال زایی میتواند عاملی باشد در راستای بی نیازی از واردات شکر و حتی در صورت توسعه شرایط را برای صادرات نیز فراهم آورد.
براین اساس رییس بازنشسته شورای کارگری این کارخانه طی گفت و گوی اختصاصی اظهار کرد: در زمان فعالیت تصفیه خانه قند ورامین نزدیک به ۵۰۰ کارگر به صورت مستقیم مشغول بودند که این امر علاوه بر تامین معاش خانواده ها،پایداری و ثبات را به همراه داشت ولی بعد از تعطیلی، متاسفانه ناهنجاری هایی را بنا نهاد که میتوان ازین امر بعنوان تلخ ترین خاطره یاد کرد.
رضا خلیلی گفت: به جهت نزدیکی به کارگران و آگاهی از شرایط اقتصادی و وضعیت معیشتی ،تعطیلی این مرکز ضربه مهلکی بر پیکره برخی خانواده ها وارد آورد؛ چراکه بیکاری افراد منجر به تشنجات فکری و فشار روانی گردید.
وی افزود: در شرایطی که وضعیت اشتغال در منطقه نامطلوب بود تعطیلی کارخانه، بار مشکلات و معضلات را صدچندان کرد هرچند پیگیرهایی صورت پذیرفت و وعده هایی داده شد ، ولی این امر پایان خوشی را بدنبال نداشت.
خلیلی ادامه داد: برای ادامه حیات کارخانه قند ورامین جلسات متعددی با مسوولان شهرستان و استان ترتیب داده شد و پیگیری هایی نیز با صاحبان کارخانه صورت گرفت که هیچکدام به سرانجام خوش منتهی نشد و در نهایت تعطیلی کامل در دستور کار قرار گرفت.
رییس اسبق شورای کارگری گفت: درحال حاضر بیش از ۲ سال است که فعالیت متوقف شده و هنوز کارگرانی مشاهده میشوند که برای رهایی از بیکاری، جویای کار در شهرک های صنعتی، کارخانه ها و کارگاه ها میباشند تا بتوانند رزق و روزی خود و خانواده را تامین نمایند.
خلیلی اشاره داشت: آغاز این اتفاق ها از سال ۱۳۸۳ رقم خورد، زمانی که کارخانه برای رهایی از مشکلاتی همچون عدم سودآوری و وجود هزینه بالا به بخش خصوصی واگذار شد؛ هرچند در ابتدای چندسال اول روند عادی پیش گرفته شد ولی در ادامه ماجراهای پیش آمده به روند تنزلی و سرانجام تعطیلی منتج گردید.
وی ادامه داد: نکته جالب و قابل تامل، ثبت ملی این کارخانه در سال ۱۳۸۱ میباشد که باعث گردید این مجموعه از ارزش خاصی بهره مند شود.
خلیلی تاکید کرد: مجموعه ورزشی نیز در این کارخانه فعالیت داشت که در رشته های کشتی، تکواندو ، باستانی و فوتبال به آموزش جوانان شهر میپرداخت که میتوان گفت از ابتدایی و قدیمی ترین مکان های ورزشی جنوبشرق استان تهران محسوب میشد ولی درحال حاضر به مخروبه و انباری تبدیل شده است.
کارگر بازنشسته تصفیه خانه قند ورامین اظهار داشت: امیدواریم با راه اندازی مجدد این کارخانه امید در دل صدها کارگر و هزاران نفر از خانواده ها زنده شود.
خلیلی در پایان این گفت و گو تاکید کرد: یکی از شبهات همیشگی، نحوه فروش تصفیه خانه قند ورامین به بخش خصوصی میباشد که باید از سوی مراجع قضایی پیگیری شود که قطع به یقین در صورت اطلاع حجت الاسلام رییسی بعنوان رییس قوه ، این امر در دستور کار قرار خواهد گرفت.
تهیه و تنظیم: علیرضا فرجی